To Laurence Olivier grający w filmie hrabiego Witte zaproponował, aby rolę Rasputina powierzyć Tomowi Bakerowi.
Julie Christie i Grace Kelly odrzuciły główną rolę Aleksandry.
George Stevens, Joseph L. Mankiewicz, Anthony Harvey i Charles Jarrott byli rozważani do reżyserowania filmu.
Film kręcono w Hiszpanii i w Jugosławii.
Początkowo Peter O' Toole miał grać Rasputina.
Jest to ostatni kinowy film Michaela Redgrave'a.
Jest to filmowy debiut Briana Cox'a, grającego w filmie Lwa Trockiego.
Za każdym razem, gdy caryca Aleksandra wykonuje znak krzyża robi to wg obrządku rzymsko-katolickiego. Powinna się żegnać wg obrządku prawosławnego.
Piotr Stołypin, premier i minister spraw wewnętrznych Rosji, w filmie uczestniczy w obchodach 300 lecia panowania dynastii Romanowów, które mają miejsce w 1913r.
Natomiast faktycznie Stołypin został zamordowany w 1911 roku, więc nie mógł świętować carskiej rocznicy.
Przed produkcją filmu prasa donosiła, że główne role przypadną Rex'owi Harrisonowi i Vanessie Redgrave. Te pogłoski rozwiał biograf producenta filmu, Sama Spiegela, który opublikował pracę biurową należącą do Spiegela, udowadniającą, że ani Harrisonowi, ani Redgrave nie oferowano głównych ról w filmie "Mikołaj i Aleksandra".
Tragicznej nocy z 16 na 17 lipca 1918 w Jekaterynburgu rozstrzelano 11 osób:
cara Mikołaja II, carycę Aleksandrę, księżne: Olgę, Tatianę, Marię, Anastazję, carewicza Aleksego, doktora Botkina i troje służących.
W filmie natomiast jesteśmy świadkami śmierci 8 osób - carskiej rodziny i doktora Botkina.