Alec Baldwin zagrał Jacka Ryana w "Polowaniu na Czerwony Październik" (1990), tu został zastąpiony przez Harrisona Forda (który zagrał też w kolejnej ekranizacji powieści Toma Clancy'ego - "Stanie zagrożenia"). Krążyły różne plotki o powodach rezygnacji Baldwina z zagrania w kolejnym filmie o perypetiach Ryana (m.in. mówiło się, że podobno zażądał za rolę 4 miliony dolarów, co uznano za zbyt wygórowane oczekiwania). Oficjalna wersja była taka, że Baldwin otrzymał propozycję zagrania w sztuce teatralnej, co mu bardziej odpowiadało niż granie Ryana po raz kolejny.
Harrison Ford otrzymał 7 mln dolarów za rolę Jacka Ryana.
Patrick Malahide miał zagrać jedną z głównych ról w tym filmie, ale musiał się wycofać z powodu nałożenia się dat produkcji filmu tv, w którym także grał.
Richard Harris został wybrany po 11 godzinach kastingu. Zastąpił innego, nieznanego aktora, który w związku z tym nie zagrał w tym filmie.
James Fox zastąpił swojego brata Edwarda Foxa w roli Lorda Holmesa.
Tom Watt twierdzi, że dostał rolę w tym filmie, ponieważ reżysera Phillipa Noyce'a rozbawiło to, że ktoś o nazwisku Watt stara się o rolę elektryka w filmie.
Kenneth Griffith odrzucił rolę zagraną ostatecznie przez Geralda Sima.
Cathy i Sally Ryan są ścigane przez Seana Millera na szosie w Maryland, co jednak w rzeczywistości sfilmowano w Kalifornii. W ujęciach tych widoczne są bowiem palmy, a w pewnym momencie z prawej strony Porsche'a widać samoloty i wieżę kontrolną lotniska w Los Angeles.
W filmie Jack Ryan został Kawalerem Krzyża Komandorskiego Orderu Wiktorii, który jednak otrzymać może jedynie obywatel brytyjski. Jako funkcjonariusz CIA Jack mógł mieć tylko amerykańskie obywatelstwo, bowiem agencja zatrudnia wyłącznie takie osoby.
Kiedy kończy się ogłoszenie o odjeździe metra ze stacji Aldwych, słychać kolejne ogłoszenie o przyjeździe innego składu. Od 1917 roku, stacja Aldwych ma tylko jeden tor.
Ogłoszenie w metrze zaprzecza samo sobie, mówiąc pasażerom kierującym się do stacji Hatton Cross, że muszą przesiąść się na stacji Acton Town. Użyte w ogłoszeniu określenie "all change" oznacza, że wszyscy pasażerowie (nieważne dokąd jadący) muszą się na tej stacji przesiąść.
Naprawdę ogłoszenia odjazdów w londyńskim metrze, jeśli już są robione, to nie zawierają listy przystanków linii metra, z wyjątkiem składów linii, które poruszają się po różnych przystankach.
Sean Miller zostaje przeniesiony z więzienia w Southwark (Londyn) do więzienia o zaostrzonym rygorze na wyspie Wight. Objęłoby to trasę po lądzie o długości 50 mil (ok. 80 km) na południowy zachód, a później przeprawę promem przez Solent. Jednak zasadzka zdarzyła się przed zwodzonym mostem w Middlesbrough, 200 mil (ok 320 km) na północ od Londynu; a w późniejszej rozmowie dowiadujemy się, że było to w Kent w pobliżu kanału, czyli na południowym wschodzie od Londynu i co najmniej 70 mil (ok 110 km) od trasy promu na wyspę Wight.
Jack Ryan nie mógł uciec mordercy skacząc za samochód, ponieważ na tej ulicy leżącej w pobliżu U.S. Naval Academy (Akademii Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych) nie wolno parkować.
W pewnej scenie widać kadeta biegnącego do kampusu Naval Academy przez teren, na którym odbywają się różne uroczystości. Na tym terenie nie wolno biegać.
Cathy i Sally Ryan przylatują do szpitala helikopterem ratunkowym "LifeFlight". Jednak medyczną ewakuację w stanie Maryland prowadzi stanowa policja, która nie posiada tego typu helikopterów.
Kiedy Paddy O'Neil daje Jackowi prezent, jego położenie przy stole zmienia się między ujęciami.
Podczas "burzy mózgów" w CIA, kiedy Jack idzie na chwilę do łazienki przemyć sobie twarz wodą, znikają dokumenty, które niesie w prawej ręce.
Tuż przed tym jak Jimmy O'Reardon zostaje postrzelony, leży nagi na łóżku. W momencie strzału, nagle pojawia się koc przykrywający dolną połowę jego ciała. Kiedy upada do tyłu na łóżko, koc porusza się razem z nim, zupełnie jak gdyby był czymś przymocowany do jego ciała.
Podczas gry zespołu na początku filmu widać, że gra perkusji nie jest zsynchronizowana z muzyką tła.
Oczy martwego Paddy'ego Boya ruszają się podczas zdejmowania kominiarki z jego głowy.
Jack Ryan po zaatakowaniu go za murami Naval Academy otwiera swój zaparkowany i zamknięty na klucz samochód i siada w nim, widać, że okno po stronie pasażera jest otwarte (ujęcie w momencie odpalania samochodu). W następnych ujęciach okno jest zamknięte.
Dwa samochody towarzyszące więziennej furgonetce to modele Vauxhall Cavaliers z wczesnych lat 90-tych, jednak po ich zniszczeniu podczas uwalniania Seana Millera widać, że są to Rovery z wczesnych lat 80-tych.
Pistolety maszynowe UZI, które są używane przez terrorystów podczas ataku na dom pod koniec filmu nie mają tłumika, jednak podczas strzału wydają dźwięk broni z tłumikiem.
Lord Holmes mówi, że Królowa zdecydowała się odznaczyć Jacka Ryana orderem K.C.V.O. (Knight Commander of the [Royal] Victorian Order). Order ten skała się z wstęgi na szyję i gwiazdy na piersi. Kiedy jednak Lord Holmes pokazuje order Ryanowi w jego domu, jest to tylko mały okrągły srebrny medal, czyli order Royal Victorian Medal (R.V.M.), o wiele mniejszym znaczeniu.
Kiedy oddział SAS atakuje obóz terrorystów w Libii pokazuje w podczerwieni widok ciepłych ciał. Ale kiedy żołnierze SAS strzelają, satelita nie pokazuje żadnych rozbłysków z luf ich karabinów.
Sceny rozgrywające się w siedzibie CIA zostały naprawdę nakręcone w prawdziwym budynku mieszczącym biura CIA - po raz pierwszy CIA pozwoliła na kręcenie zdjęć w swojej siedzibie.
Film kręcono w Londynie, Iver Heath (Anglia, Wielka Brytania), Annapolis (Maryland, USA), Langley (Wirginia, USA) oraz w San Diego i w Morro Bay (Kalifornia, USA).
W książce ofiarami zamachu miała paść Księżna i Książę Walii.
W filmie nie pada nazwa kraju, w którym odbywa szkolenie grupa z IRA, można jednak domniemywać, że jest to Libia.
Artykuł "There's never been a terrorist attack on American soil" (Nigdy nie było ataku terrorystycznego na amerykańskiej ziemi) był w zwiastunie filmowym, ale na ekranie już się nie pojawił, ponieważ uznano, że może być bodźcem do takiego ataku w prawdziwym życiu.
Efekt dźwiękowy będący podwójnym piszczeniem w badaniu EKG Jacka Ryana został użyty także w filmie "Polowanie na Czerwony Październik" (1990) jako dźwięk, którym sonar USS Dallas śledzi Czerwony Październik.
Autor książki Tom Clancy po pierwszym czytaniu scenariusza wyłączył się z produkcji filmu.
Nazwisko Paddy'ego O'Neila, rzecznika IRA granego przez Richarda Harrisa, zostało wzięte od nazwiska używanego przez IRA, przy podpisywaniu wszystkich wypływających od nich oświadczeń: P. O'Neil.
James Horner (który jak wszyscy kompozytorzy, często ponownie używa własnego materiału) użył część ścieżki dźwiękowej z filmu "Obcy - decydujące starcie" (1986) przy tym filmie. Szczególnie, kluczowy element "Resolution and Hyperspace" ze ścieżki dźwiękowej z filmu "Obcy - decydujące starcie" pojawia się w tym filmie kiedy Ryan i inni obserwują atak SAS na libijski obóz.
W filmie atak na obóz terrorystów przeprowadza SAS, w książce natomiast robią to francuskie siły specjalne.
W oryginalnym zakończeniu Jack Ryan i Sean Miller mieli walczyć na wielkich skałach na środku wzburzonego morza, gdzie w końcu Miller tonie. Badanie widowni pokazało, że nie jest to najlepsze zakończenie, więc w końcu zdecydowano się na walkę na ślizgaczach.
W końcówce filmu, "Doktor Zaillian" dzwoni z informacją o ciąży pani Ryan. Nazwisko to użyto w hołdzie dla niewymienionego w napisach scenarzysty Stevena Zailliana.
W scenie, gdzie Jack Ryan przygotowuje śniadanie dla swojej córki Sally, pyta ją, czy woli "...tosta, albo... tosta?". W "Stanie zagrożenia" (1994), Sally pyta młodszego brata w dokładnie taki sam sposób, kiedy przygotowuje mu śniadanie.
Rozcięcie nad lewym okiem Seana Millera podczas walki z Jackiem Ryanem było prawdziwe.
Zdjęcia do filmu rozpoczęły się 2 listopada 1991 roku a zakończyły 18 lutego 1992 roku.